COEDRO / Blog / III. O coachingu / 2. Perspektywa organizacji / Kodeks etyczny coacha

Dzięki kilkuletnim staraniom Izby Coachingu, od 1 lipca 2014, w polskiej klasyfikacji zawodów i specjalności, zawód coach został umieszczony w pozycji: 235920 Trener osobisty (coach, mentor, tutor).

Można się spierać, czy jest to najtrafniejsze umiejscowienie, niemniej jednak jest to wyraźny krok w kierunku profesjonalizacji i standaryzacji zawodu w Polsce. Tym bardziej, że już rok wcześniej Unia Europejska ustanowiła wymagania względem zawodu coacha opierając je na standardach i kodeksie etycznym  International Coach Federation (ICF) lub European Mentoring and Coaching Council (EMCC).

Należy więc żywić nadzieję, że zawód coach przestanie być niedookreślonym i swobodnie definiowanym  zajęciem. Jest to niezwykle ważne, ponieważ zmaganie się profesjonalnego środowiska coachów z pseudo-coachami, czasami przypomina walkę z wiatrakami, na czym traci przede wszystkim klient, który czego innego spodziewa się a co innego dostaje. Temat ten obszerniej poruszyłam w artykule  Garnitur od szewca, czyli co dostają klienci zamawiający coaching? (Personel i Zarządzanie, nr 5/2014, str. 58-62).

Każda organizacji zrzeszających profesjonalnych coachów zobowiązuje swoich członków do przestrzegania standardów etycznych. Warto znać najistotniejsze punkty dokumentów opracowanych przez takie instytucje, jak Izba Coachingu, ICC, ICF czy EMCC.

Rzetelność, profesjonalizm

Po pierwsze, w podejściu do klienta. Coach nie może dopuścić do tego, by jego osobiste problemy miały wpływ na pracę z klientem. Co więcej, musi pamiętać, że relacja pomiędzy nim a klientem jest czysto zawodowa i nie może tej granicy przekraczać. W tym wypadku bardzo ważne jest wyraźne określenie, w jaki sposób klient może się komunikować z coachem poza sesjami (mail, telefon) i w jakich godzinach.

Po drugie, w podejściu do pracy. Coach powinien przykładać dużą wagę do swoich kwalifikacji i zawodowego rozwoju. Ważne jest, by poszerzał wiedzę, posiadał aktualne informacje na temat metod pracy z klientem i zdobywał nowe umiejętności.

Po trzecie, w podejściu do konkretnego zadania. Coach powinien zawrzeć z klientem kontrakt, w którym określi jasne zasady współpracy. I powinien przestrzegać jego postanowień: dotrzymywać obietnic, respektować warunki umowy.

Uczciwość

Coach powinien być świadomy swoich kompetencji i w sposób uczciwy informować o nich klienta. Nie może podawać klientowi nieprawdziwych informacji na temat posiadanych certyfikatów, odbytych szkoleń, stażu pracy czy doświadczenia. Samoświadomość i uczciwość są niezwykle istotne, gdyż tylko wówczas coach będzie w stanie ocenić czy i na ile jest w stanie pomóc klientowi w danej sytuacji oraz pozyskać jego zaufanie.

Coach nie może obiecywać klientowi efektów, które nie są możliwe do osiągnięcia. Nawet jeśli miałoby to oznaczać rezygnację klienta z jego usług.

Jeśli coach uważa, że jego kompetencje nie są wystarczające do podjęcia się danego zadania, powinien się z niego wycofać. I polecić specjalistę, który będzie w stanie pomóc klientowi.

Poufność

Caoach pozyskane podczas sesji informacje na temat klienta, jego firmy musi zachować dla siebie. W przypadku gdyby chciał je wykorzystać do celów badawczych, musi uzyskać zgodę klienta.

Obiektywizm

Coach ma pomóc klientowi w znalezieniu rozwiązania, ale nie wolno mu działać za klienta i podawać mu gotowych odpowiedzi. Bardzo ważne jest w tym wypadku, by powstrzymywał się od prywatnych opinii i komentarzy.

Szacunek dla klienta

Coach nie powinien podjąć się sesji coachingowej, na którą jego klient nie wyraził zgody.

Bardzo ważne jest, by w żaden sposób nie oceniał zachowań i decyzji klienta oraz szanował jego poglądy, wartości, wyznanie czy orientację seksualną.